...15 Ιουνίου 2011...λήξη της δεύτερης σχολικής χρονιάς μου...ως δασκαλίτσα,όπως με αποκαλούν τα ΔΙΚΑ μου,αγαπημένα Μ Ο Υ πρόσωπα!!!Θλίψη...Μοιραστήκαμε τόσα...Θα μου λείψουν...Ως αναπληρώτρια δεν έχω σχεδόν καθόλου πιθανότητες να αναλάβω ξανά τα παιδάκια ΜΟΥ...Ίσως να μην τα ξαναδώ ποτέ!!!Αδιανόητο....Μοιραζόμασταν την καθημερινότητά μας...Είναι δυνατόν;;;;
...σκέψεις που με έκαναν να δακρύζω,όχι περίεργο για εμένα :-)) ...σκέψεις που με έκαναν να γεμίζω,καλύτερα να ξεχειλίζω, από συναισθήματα πολύ δυνατά, ξεχωριστά, αληθινά, ιδιαίτερα...συναισθήματα που με έκαναν να νιώθω ευλογημένη που τα ένιωσα...Σκέφτηκα λοιπόν πως θα ήθελα να τα μοιραστώ.Θα ήθελα να μοιραστώ πολύ ξεχωριστές στιγμές της ζωής μου!Να μοιραστώ καλές αλλά και κακές στιγμές, που με κάνουν να νιώθω τόσο ιδιαίτερη....
Ναι!!!!!Από εδώ και πέρα θα τις μοιράζομαι!!!!Αγαπάω να μοιράζομαι !!!Με αγάπη, σεβασμό, αξιοπρέπεια...για το υπέροχό μου επάγγελμα και τα υπέροχά μου παιδιά....
Για πάντα παιδί....
