Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

Καλοκαίρι νούμερο 3!

   ...και εκεί που διαβάζω Αγκάθα Κρίστι, τη "Σοφίτα με τις αράχνες" ( απολαυστικό πολύ) σταματάω και με πιάνει το γνωστό άγχος για τα τελευταία δύο καλοκαίρια...Ο Ρότζερ και η Κλέμενσυ μετακομίζουν...ίσως υποσυνείδητα σκέφτομαι τη δική μου τρίτη πιθανή μετακόμιση όταν τελευταία στιγμή ή πολύ πιθανόν και μετά το πέρας αυτής, μάθω που θα περάσω τους υπόλοιπους 9 μήνες της ζωής μου...!!!!
  ...Το ζεύγος Λεωνίδη βέβαια επιλέγει το μέρος όπου θα πάει σύμφωνα με τη θέλησή του...Δε λέω και εγώ φέτος επέλεξα...21 περιοχές παρακαλώ...Αλλά ότι και αν επιλέξω εγώ...το αγαπημένο Υπουργείο Παιδείας θα επιλέξει πότε και που και για πόσο και για πόσα...θα με στείλει!
    Θέλω αρχικά να ξεκαθαρίσω κάτι πολύ σημαντικό...Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που με το που τελείωσα την σχολή μου, βρήκα αμέσως δουλειά...και τι δουλειά!!!Τη δουλειά που λατρεύω και που σπούδασα!!!Θεωρώ τον εαυτό μου ακόμα πιο τυχερό όταν σε αυτήν την δύσκολη εποχή δουλεύω και μόνο...όταν μάλιστα σχεδόν όλοι οι φίλοι μου και γνωστοί μου, της ίδιας αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας,είτε δε δουλεύουν είτε δουλεύουν απίστευτες ώρες για πενταροδεκάρες!!!!Νομίζω πως ήμουν πολύ ξεκάθαρη για όσους σπεύσουν να πουν  την πολύ γνωστή μου φράση "Καλά,δε φτάνει που εσείς οι δάσκαλοι έχετε δουλειά και μάλιστα σιγά τη δύσκολη δουλειά (για αυτό το κομμάτι σίγουρα θα μιλήσω άλλη φορά), έχετε και απαιτήσεις και παράπονα;;;"
  ...Είναι τρομερή  απαίτηση να μη θες να μαθαίνεις σε ποιο μέρος της Ελλάδας θα περάσεις τους επόμενους μήνες της ζωής σου τρεις μέρες πριν; Είναι τρομερο παράπονο να μη θες να ξοδεύεις τα λεφτά σου σε ξενοδοχεία,αφού μέσα σε τρεις και πέντε μέρες δεν μπορείς να βρεις σπίτι; Μήπως είναι παράλογο να σε αγχώνει όταν για δύο και τρεις μήνες  μένεις απλήρωτος σε ξένη πόλη με τα έξοδα να τρέχουν (διπλά ενοίκια, επίπλωση σπιτιού, μετακόμιση, ηλεκτρικά είδη και άλλα πολλά);Ή μήπως είναι αδιανόητο να στεναχωριέσαι που πάλι θα αφήσεις αγαπημένα σου πρόσωπα, την πόλη/το χωριό σου, τις συνήθειές σου, την ασφάλεια που νιώθεις εκεί; Βέβαια ίσως να είναι πολύ χαζό να σκέφτεσαι ποιες συνθήκες θα επικρατούν εκεί όπου θα πας και να αγχώνεσαι!!!
  ....Τις δύο αυτές χρονιές υπήρξα πολύ τυχερή, δε λέω!!!Ωστόσο κάθε καλοκαίρι πιστεύω ότι θα ζω με τόσες σκέψεις...Που θα είμαι άραγε; Εμείς οι αναπληρωτές είμαστε τυχεροί που έχουμε την δουλειά μας!!!Αλλά δεν είμαστε μόνο δάσκαλοι, είμαστε και άνθρωποι!!!Ας μιλήσω για 'μένα!!!Έχω ανάγκη να είμαι κοντά σε αγαπημένα μου πρόσωπα, έχω ανάγκη να βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο να μπορώ να λειτουργώ!!!Όταν είμαι καλά, όταν όλοι είμαστε καλά, μπορούμε να είμαστε και πιο αποδοτικοί!!!Δεν μπορώ μέσα σε τρεις μέρες να βρω σπίτι, το μέρος όπου θα περνάω το περισσότερο  χρόνο μου!Ούτε μπορώ να αντεπεξέλθω οικονομικά όταν τους πρώτους μήνες είμαι απλήρωτη!Επίσης δεν μπορώ,ως νέα, να αναλάβω μια τάξη ενώ ήδη έχει αρχίσει το σχολικό έτος!Είναι τόσα πολλά που με αγχώνουν!!!Πολλές φορές σκέφτομαι..."Αν γκρινιάζω εγώ, που ούτε άντρα έχω ούτε παιδιά...τι πρέπει να κάνουν δηλαδή όσοι έχουν;"
...Δεν ήθελα να γκρινιάξω, ούτε να κάνω παράπονα και ούτε απαιτώ από κάποιον που είναι σε χειρότερη θέση από εμένα να με καταλάβει...Απλά ήθελα αυτό το τρίτο καλοκαίρι να μοιραστώ τις σκέψεις μου...Κάποιοι, ίσως να σταματήσανε από τις πρώτες σειρές να το διαβάζουν, κάποιοι μπορεί να αισθανθήκατε ότι σας εκφράζουν απόλυτα τα παραπάνω...Για να πω την αλήθεια μου αρκεί που αυτήν την φορά τις μοιράστηκα...Α!!!!Να μοιραστώ και κάτι ακόμα...Μου λείπει το σχολείο!!!